Een vrouw die haar bed exposeert. En niet eens opgemaakt. Nee, een rommelig bed. Sokken en troep eromheen. Tracey deinst voor niets terug. Zij maakt haar eigen levenservaringen onderwerp van haar werk, ook als het geen leuke ervaringen zijn. Zo is er die tent van haar, dat werk met de titel ‘Everyone I ever slept with’. Je dacht aan sex he? Nee, Tracey heeft met stof alle namen van mensen waar ze mee geslapen heeft aan de binnenkant gestikt. Dus ook gewoon de logeerpartijtjes. Ik las in die tent ‘FOETUS 1’, de abortus die alles veranderde. Toen ze bijkwam na die ingreep wist ze dat ze al haar gemaakte kunst tot dat moment onzin vond, de fik erin. Ze maakte een belofte:
I promised myself I wouldn’t start making art or making things again until I could justify it, parallel, alongside my life. Which I do now
